Tarczyca bocznokwiatowa (Scutellaria lateriflora)
Tarczyca bocznokwiatowa pochodzi z Ameryki Północnej stąd jej potoczna nazwa, tarczyca Amerykańska. W warunkach naturalnych występuje od Nowego Jorku po Zachodnią Virginię i od południa do Południowej Karoliny, Alabamy i Missori. Typowym siedliskiem są wilgotne lasy, lekko zacienione obrzeża rzek i podmokłe łąki. Znana jest ze swoich właściwości odprężających relaksujących i uspakajających. W dawnych czasach stosowali ją Indianie (głównie Cherokee) zamieszkujący Amerykę Północną. Z ziela przygotowywali napary lub dodawali je do tytoniu palonego w fajce. Roślina ta służyła im w podobnych celach co obecnie – pogłębiała wyciszenie umysłu i regenerację ciała, stosowana była także w wielu indiańskich rytuałach. Angielska nazwa zapożyczona od indian to „mad-dog skullcap”, czyli tarczyca szalonego psa, a nazwa ta wzięła się stąd, że dawniej leczono nią także psy chore na wściekliznę.
Opis wysiewu i uprawy na stronie adaptogeny.rzeszow.pl